Het geheim van het vredenhof 1 t/m 5 & NOORD.NL

Het gisteren helaas niet de tijd gehad om te bloggen omdat er een vriendin van mij & FreakyGait op het eiland kwam. De vriendin in kwestie had ik al bijna een jaar niet meer gezien. We zijn met zijn 3e (eigenlijk 4e, Het zusje van die vriendin, Dino, ging ook mee) naar de film gegaan; The hungergames. Nou ik hield het niet droog.

Gisteren hebben we Het geheim van het vredenhof gedaan. We begonnen, natuurlijk, met Het geheim van het vredenhof deel 1. Helaas zijn we vergeten foto's te nemen.  Ik kan helaas geen koers meten maar dit keer hadden ween kompas bij. Het was een heel gepuzzel, want ik snapte nog niet echt veel van het kompas, maar uiteindelijk kwamen we er dus wel uit, ik en FreakyGait samen.

Nadat we deel 1 hadden gevonden, zijn we begonnen aan Het geheim van het vredenhof deel 2. De tip was "Paaltje". Dat was nog niet zo makkelijk, omdat in 1e instantie bij het verkeerde plaatje aan het zoeken was. Totdat Gait uiteindelijk toch besloot me uit mijn lijden te verlossen en me naar het goede paaltje te sturen. Haha!

Deel 3 was nog best lastig... Ik en Gait hadden de hint uiteindelijk toch gevonden. Ik zal van te voren even vertellen dat ik niet echt een reken held ben of zoiets. Dus het rekenen bij de paddestoel ging mij dan toch niet zo heel erg goed af... Ik was dus heel vrolijk alles aan het optellen, terwijl je het van elkaar af moest trekken. Jottem. Ik ben toch zo goed. Uiteindelijk heeft Gait het me maar verteld, omdat ik 70.000 keer verschillende dingen probeerde. Optellen, vermenigvuldigen, delen, maar aftrekken kwam niet in me op. Toen ik had uitgevogelt dat je moest aftrekken hadden we uiteindelijk toch nog de juiste plek gevonden. De hint was: Achter een den, in het licht van de vuurtoren. Nou oke.. Dat moest wel te vinden zijn. Nee dus, was nog een behoorlijke zoekpartij. Maar toen ik de den uiteindelijk gevonden had was de cache ook wel snel gevonden, met een beetje hulp van Gait. Er waren echt enorm veel rooie mieren!

Na deel 3 wilde we eigenlijk meteen doorgaan naar deel 4, maar er was nog een cache in de buurt die we even wilde doen. NOORD.NL was de cache die we wilde doen en we gingen aan de slag. Dit was de 1e cache dat ik echt de bosjes in moest, en heb er enkele schrammen aan over gehouden. Maar ik had hem snel gevonden (Always trust te stone!), gepakt en gelogged. We moesten de duinen in, maar dat was niet zo moeilijk. Eenmaal buiten de bosjes heeft Gait me nagekeken op teken, wat ons wel een slim plan leek.

Nou en toen begonnen we uiteindelijk toch maar aan Het geheim van het vredenhof deel 4. Tenminste, nadat we Noord.NL hadden gedaan en eventjes een bezoekje aan het bunkermuseum hadden gebracht! Was erg interessant dat Bunkermuseum. (Bunkermuseum is een oorlogsmuseum met een hoop verschillende dingen. Het is niet groot, maar wel leuk. Zeker een aanrader als je erlangs komt!). Voor deel 4 moesten we bunkers in en vlaggetjes gaan zoeken boven de deuren. De bunkers waren modderig en donker en opnieuw was ik erg blij dat ik mijn zaklamp bij had, want ik zag geen hand voor ogen! Nadat we de coordinaten hadden ingevuld vonden we de cache!

Op dit punt was helaas mijn camera helemaal leeg! Beetje jammer, nu konden we de eind cache niet op de foto krijgen, en veel foto's hadden we ook niet gemaakt. Maar ik en Gait besloten gewoon naar de eind cache te gaan, in plaats van nieuwe batterijen te halen voor mijn camera. De laatste cache was nog best lastig te vinden, en ik had zeker wel de hulp van Gait opnieuw nodig! Ik zat eerst helemala verkeerd, te ver van het pad af. En wat een appel boom of een krentenboom was wist ik al helemaal niet! Nou, nu weet ik dat dus wel, en ik denk dat ik dat niet snel zal vergeten na deze cache.. De cache zelf was ook nog eens moeilijk te vinden! Ik zoeken en zoeken, en zoeken. Want ik had ondertussen best door dat je vanaf de appelboom 3 stappen vandaan moest doen en vanaf de krentenboom 1. Nou, Gait kreeg na een tijdje toch medelijden en heeft een grote tip gegeven en uiteindelijk toch maar gewezen waar de cache lag. Als ik nog langer had gezocht, had ik hem wel gevonden...

Vandaag staan er geen caches in de planning. Er zijn nog 2 caches op het eiland, maar die bewaren we voor een andere keer omdat die op plekken liggen waar je het liefste bent als het mooi weer is, volgens Gait. En als ik straks terug in Dordrecht ben, ga ik voor makkelijke beginners caches en vervolgens voor die van 1 ster... Laten we het maar lekker makkelijk houden :)!

Paradijsroute 1 t/m 4

Vandaag hebben we Paradijsroute 1 t/m 4 gedaan. We hadden eerst besloten iets kwa fietsen ofzo te halen. Wat uiteindelijk dus een tandem werd. Was niet erg makkelijk op te fietsen in het begin maar uiteindelijk kregen we wel door hoe het moest, en ging het wat makkelijker. Het goede nieuws is dat we geen enkele keer zijn omgevallen, het slechte nieuws is dat we tijdens het opstappen zo'n tigduizend keer wel bijna zijn omgevallen.

Nou eerst gingen we dus Paradijsroute deel 1 doen. De hint was "Ruiter". Nou, dat was dus een ruiterpad. Maar eerst dus de coordinaten invoeren op Gait's GPS. Daar word ik ook steeds beter mee. Dus op de tandem en er vandoor. Met 1 hand het stuur vasthouden en met de andere de GPS. Maar we kwamen er gelukkig wel. Eenmaal aangekomen op bestemming bleken de coordinaten een beetje fout te zijn. Maar dankzij de tip konden we de cache toch vinden. Leuke cache! Zo'n nepsteen!

Paradijsroute deel 2 was ook erg makkelijk toen we de coordinaten hadden ingevoert en makkelijk gevonden. De hint was Rijkswaterstaat. Nou, even rondkijken, nergens stond Rijkswaterstaat. Maar er was wel ergens de afkorting te vinden en daar was dus de cache! Hoezee! Die cache ook weer gevonden. En toen gingen we weer verder op die tandem.

Het volgende deel, Paradijsroute deel 3, was iets minder makkelijk. We wilden het met het koerssysteem op de GPS gaan doen, maar die werkte dus niet. In iedergeval kregen we het niet voor elkaar! Argh! Dus moest ik de hulp van Gait inroepen, omdat we dus ook zo slim waren om geen kompas mee te nemen en er kwam regen aan, dus we wilden niet eerst terug naar huis om vervolgens dat hele eind weer te moeten gaan fietsen... Nou, met de tip die ik van Gait kreeg (Hij ligt ergens daaaaar) had ik hem dus toch wel gevonden! Yay!

Oke, Paradijsroute de finale! Met alle cijfertjes verzamelt toch de laatste coordinaten weten uit te puzzelen. Opnieuw moesten we een bepaalde koers oplopen, dus moest ik Gait weer lief aankijken. Het werd ondertussen al een stuk kouder en frisser... Brrr. Beetje jammer, maar we gingen gewoon door! Met nogmaals een tip van Gait heb ik de laatste cache ook gevonden! En opnieuw die mieren. Dit keer kwam er eentje op mijn voet, maar die heb ik er dus lekker afgeschopt voordat hij kon gaan bijten.

Er zat trouwens een leuk briefje bij de laatste cache. En ik heb daar ook nog een travelbug gevonden. Die ging met Gait mee, denken we. Het doel was om TVTAS langs te gaan. Helaas kom ik alleen op schiermonnikoog... Dus dan wisselen ik en Gait een travelbug om deze verder naar hun doel te leiden!

Eilaunder Strúnetocht, Wassermann & tussen 2 zeeën

Vandaag heb ik mijn eerste cache gedaan, samen met FreakyGait. Het was echt uber gezellig en echt heel erg leuk. En ik had ook meteen de smaak te pakken, zeg! Om half 2 kwam ik aan op Schiermonnikoog, we hebben mijn spullen weg gebracht en zijn rond 3 uur begonnen met Eilaunder Strúnetocht.

Dus, eerst startte we dus de Eilaunder strúnetocht, een tocht van ongeveer 7 kilometer lang. Een cache van FreakyGait. Ik heb enorm veel mooie plekjes op het eiland gezien. We wilde eerst op de fiets gaan, maar dat plan hebben we uiteindelijk laten varen. Ik ben een held op sokken wat betreft bij FreakyGait achterop de fiets zitten.. Of het ligt gewoon aan de feit dat zij heel de tijd slingert over de weg. Nadat we de fiets hadden weggezet begonnen we dus echt.

Het was nog een hele klus om om door te krijgen hoe zo'n GPS werkte. Maar na een tijdje had ik het al snel door. Om de eind coordinaten van de tocht te ontdekken moest je enkel vragen beantwoorden. Soms duurde het eventjes voor ik een vraag echt goed snapte, maar uiteindelijk snapte ik hem dus wel. Elke vraag had een getal als antwoord. En aan het einde van de cache moest je de getallen die je had verzamelt (10 of 11 waren het) op een bepaalde volgorde omtoveren tot de laatste coordinaten van de cache.

Had ik al gezegt dat we enorm veel last hadden van rode mieren? Ik geloof dat ik zelfs gebeten ben. We liepen verschillende keren een mierennest in..

Nou nadat we de mieren van ons af hadden gestampt en geslagen gingen we dan toch maar weer verder. En een paar honderd meter later kwamen we nog meer mieren tegen. Ik denk niet dat mieren mijn lievelings dieren zijn...

Ergens halverwegen de cache kwamen we een boom tegen. Waar we dus echt wel mee op de foto wilde. Dus ik en FreakyGait klommen omstebeurt in de boom terwijl de ander een foto maakte. Gezien het Gait's cache was (en daarom ook mijn 1e route) spraken we er even over om deze boom een challenge te maken. Helaas, FreakyGait is geen premium member, dus dat gaat helaas niet gebeuren.

Voor het einde van de cache paktte we nog een andere cache mee; Lost place: Wassermann. En maar goed dat ik een zaklamp bij had! Het licht in de bunker was dus niet aan en je kon geen hand voor ogen zien. Gait had geen zaklamp bij, maar ik heb het niet zo op het donker, dus ik ben er altijd op voorbereid. (De foto's zijn met flits gemaakt. Het was dus pikkedonker in de bunker.)

Maar ondankt het donker heb ik toch de cache gevonden en ondertekent. Whoeii! Ik kon de cache helaas moeilijk te pakken krijgen, want ik ben niet de grootste. Dus moest ik helemaal op mijn tenen staan en uiteindelijk moest FreakyGait hem toch nog pakken voor me. Damn my shortness...

 

Oke, dus we gingen verder met de cache waar we eigenlijk mee bezig waren.... Na de cache in de bunker was de Eilaunder strúnentocht cache snel gevonden. Het kostte me daarna nog geen halfuur. In een restaurant moest je om de cache vragen. En vervolgens kreeg je die cache dus en kon je ondertekenen. Ik vond een Travelbug. Nou, het doel van deze travelbug was dus om van cache naar cache te reizen. Dus waarom zou ik hem niet meenemen naar Dordrecht dan? De travelbug zit nu veilig in mijn etui in mijn tas om met mij mee te reizen naar Dordrecht!

Maar ik en FreakyGait waren nog niet klaar voor de dag. Het was pas iets van 5 uur, en tijdens het eten besloten we al snel nog een laatste cache te doen van die dag, alle caches the loggen, de travelbug te loggen. Dus we zochten op geocaching.com nog een cache op en gingen weer op pad. We hadden besloten Tussen 2 zeeën te gaan doen. Het was een Traditional Cache, dus redelijk makkelijk te doen. Alleen hij was dus bijna twee kilometer van het huis vandaan... Dat werd dus op de fiets. Moest ik weer bij Gait achterop. Die dus besloot behoorlijk te slingeren en gekke toeren uit te halen alleen maar om mij te horen krijsen (wat ik vervolgens dus ook deed).

Deze cache was gelegen in de duinen, wat nog best wel leuk was. Ergens na anderhalve kilometer moesten we de duinen in. Dit leek ons niet zo'n slim plan met de fiets, dus die zette we aan de kant. Vervolgens gingen we ter voet de duinen verder in.

De cache lag bij een dood konijn. Dat was gewoon zo enorm smerig. Je zag niet eens meer dat het een konijn was. Maar ik heb de cache toch nog lekker zelf gepakt. Hah! In de cache zat nog een travelbug. Maar deze heb ik aan Gait meegegeven omdat ik er zelf al eentje had, en misschien vinden we er wel nog meer op het eiland.

Voor vandaag hielden we het dus bij deze 3 caches, voordat we het hele eiland langs gingen op 1 dag. Ik heb nog tot donderdag. Dus dat is nog 3 dagen. Meer dan genoeg tijd en er zijn voldoende caches! Morgen staat Paradijs Route in de planning. Dan horen jullie weer van me!

Voorstellen enzo?

Hoi allemaal. Mijn naam is Angela, en ik ben 19 jaar oud. Mijn verjaardag valt op 4 januari en volgens mij hoeven jullie niet veel meer dan dat te weten.

Waarom ik deze blog heb gemaakt? Dat is heel simpel. Een vriendin van mij heeft me aangestoken met een van haar hobbies; "geocaching". Ze stuurde me haar blog op (http://gaits-geocaching.blogspot.com) en na een klein tijdje surfen op deze blog had het zeker wel mijn interesse gewekt. Ik wilde meer weten en heb dus rond gekeken op het internet (lang leven google!).

Onderandere heb ik op de wikipedia pagina en op de officiele site gekeken. Ik kwam er dus achter dat geocaching een spel is van verstoppen en zoeken naar schatten. Dit trok al helemaal mijn aandacht en ik werd nog geinteresseerder. Je zoekt deze schatten met behulp van een GPS. Als je op de juiste plek bent aangekomen dan moet je een soort logboekje ondertekenen met je username van de site als soort van 'bewijs' dat je hem gevonden hebt.

Ik heb mijzelf al geregistreerd op geocaching.com, onder de naam "Roseary". En ik heb met mijn vriendin afgesproken om volgende week een paar routes te gaan doen. Dus vanaf volgende week horen jullie nog meer van me! Dit word namelijk een soort van 'proefje' voor mij, eens kijken of ik het leuk vind. Als ik het leuk vind, dan ga ik zelf oop een GPS aanschaffen, en zien jullie zeker meer posts op dit blogje!